Yalnız Kalınca Şiiri - Taha Yaycı

Acılarım var içimde sensiz yaşıyorum
Günler geçmek bilmiyor
Geceler kara soğuk hep benim için
Bir güç var ki içimde dağları aşıyorum

Dayanma gücüme ben bile şaşıyorum
Acılar arttıkça bana yetmiyor
Kan ağlıyor kalbim için için
Tüm acıları birden taşıyorum

Taburda yalnız dolaşıyorum
Ruhum istese de ölmüyor
Zaman bile bana ters, niçin?
Herşey üstüme geliyor ben coşuyorum

Acılarım var içimde sensiz yaşıyorum
Sensizliğe inat, yalnız kalıyorum
Yalnızlık beni tek anlayan
Kara bir soğuk tenimi saran

Üşütmüyor beni soğuklar
Çağırıyor sanki doruklar
Bir rüzgar esiyor usulca
İçimi bir hüzün kaplıyor
Yalnız kalınca...

(19.03.2003, Ankara)