Yalnız Kaldın Mı Hiç

Sen, seninle kaldın mı yalnız?
Bilir misin bensizliği, benim sensizliği bildiğim gibi?
Mum olup yandın mı bir köşede,
Eridin mi içten içe?
Gölgelerin peşinden koştuğun oldu mu hiç? O diye…
Hayal perdesine ilişti mi gözlerin?
Bir yudum su takıldı mı boğazına?
Hıçkırıklarından yutkunamadığın!
Kalabalıklar içinde sıkışıp kaldı mı yüreğin?
İşte sensiz ben her saniye böyleyim…
Can kırıkları dolu her yerim,
Sen bende öyle çoktun ki.
Kahkaha arkası gözyaşlarım takıldı aynaya
Sırlarında gizlendi hepsi…
Alışamadım sensizliğin kıyametine.
Bırakıp ona gittiğinde, gönül şehrim virane…
Kör kuyularda baş aşağı asılı zaman,
Beklemekten yorgun ve bitkin…
İhtimaller savaşı da yenik şimdi
Bir otogarda, hiç gelmeyecek birinin nöbetinde olmak
Her anonsta sana doğru,
Mahkumun özgürlüğe koştuğu gibi…
Terhis saatlerini beklemek ümitsizce…
Dönmeyeceğini bile bile…
YALNIZ KALDIN MI HİÇ?