Yalniz Kaldim Şiiri - Özkan Caglayan

Yalniz kaldim ben bu sehirde
Şimdi buradayım yarın bilemem nerde
Yalvarmak kaldı bir tek, azalması için derde
Yalnız kaldım ben bu taştan şehirde

Derdimi dökecek kimse bulamam
Gel gör ki bu halime hiç ağlayamam
Mutluluk... bize uğramaz, sanmam
Yalnız kaldım ben bu ruhsuz şehirde

Sıkıldığımda dertleşecek dostlarım vardı
Aldırmazdık gezerken çamurdu, kardı
Yalnız kalınca beni bir hüzün sardı
Yalnız kaldım ben bu hissiz şehirde

Artık buralarda kimse beni aramaz
Sahte dostlar benim yaramı saramaz
Beni arayan artık arasa da bulamaz
Yalnız kaldım ben bu bahtsız şehirde