Yalnız Kaldık Bitanem ¹⁵⁹
Düşünüyorum da
Yine yalnız kaldık
Elli yıl önce ki gibi
Bunun için mi evlendik
Yuva kurduk
Bir gül gibi
Büyüttük besledik
Oku dedik gittiler
Evlendirip uçurduk yuvadan
Şimdi aramıyorlar bile
Unuttular bizi
Her bir parçamızı
Deli bir poyraz
Savurdu sağa sola
Bedenimiz evimizde
Aklımız dolaşıyor
Onlarla birlikte
Gezinir gurbet ellerde
Dillerimiz dualarda
Gözlerimiz yollarda
Kulağımız postada telefonda
Yanıma gel bitanem
Tut ellerimden
Ellerimiz bari
Ayrılmasın birbirinden
Kayıt Tarihi : 17.4.2021 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!