Yalnız Kaldık ¹⁷⁰
Bir tanem düşünüyorum da, yine yalnız kaldık
Elli yıl önce ki gibi, bunun için mi evlendik
Yuva kurduk, bir gül gibi büyüttük, besledik
Oku dedik gittiler, evlendirip uçurduk yuvadan
Şimdi aramıyorlar bile, unuttular bizi
Her bir parçamızı deli bir poyraz savurdu sağa sola
Bedenimiz evimizde, aklımız dolaşıyor
Onlarla birlikte gezinir gurbet ellerde
Dillerimiz dualarda, gözlerimiz yollarda
Kulağımız postada, telefonda
Yanıma gel bir tanem, tut ellerimden
Ellerimiz bari, ayrılmasın birbirinden
H.G
Kayıt Tarihi : 3.11.2025 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!