Çirkinlikler bir dağ gibi büyümüş.
Kuzular kurban da kurtlar ürümüş.
Cehalet derseniz almış yürümüş,
İşte hep bu yüzden biz yansız kaldık.
Yürekler kanatır yüz binlerce ok.
Adamlık tükenmiş dosttan vefa yok.
Nankörlük sorarsan kumdan daha çok,
İşte hep bu yüzden biz yersiz kaldık.
Üzülürüz biz hep boşu boşuna.
Herkes buyruk olmuş kendi başına.
Ortak bulunmazsın gözün yaşına,
İşte hep bu yüzden biz yarsız kaldık.
Dost kayırmaları yürekler delmiş.
Akıl baştan gitmiş bağnazlık gelmiş.
İnsanlık derseniz hoşluğu çelmiş,
İşte hep bu yüzden biz hâlsız kaldık.
Komşu vermez olmuş bile közünü.
Kimseler tutamaz yutar sözünü.
Haramdan ayırmaz doymaz gözünü,
İşte hep bu yüzden biz dalsız kaldık.
Üzülsen kahretsen bile ne fayda.
Kötülük büyümüş işte şu boyda.
Güzellik atılmış gidiyor çayda,
İşte hep bu yüzden biz cansız kaldık.
Adam olur sanma azgın haylazlar.
Felaketler çoktur ama aymazlar.
Kulakları sağır olmuş duymazlar,
İşte hep bu yüzden biz adsız kaldık.
Şahin’im der sana her şey ayandı.
İnsanlık hep çirkin işlere kandı.
Çoktandır kemiğe bıçak dayandı,
İşte hep bu yüzden biz yalnız kaldık.
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 01:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
04 / 08 / 2006
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!