Yalnız Kalbim Şiiri - Havva Yıldırım

Hayatta, şansta, kader de hep tektim
Kimse karışmadı gittiğim yere
Kıskanacak kimsem olmadı
Arayıp soran, merak eden yoktu
Korkularımla, kırgınlıklarımla hep tektim
Kimse anlamak istemedi beni
Hep terk etti
Çünkü elimden sevmekten fazlası gelmedi
Tek başıma gittim her yere
Kimse hissettirmedi yanımda olduğunu
Bitek yalnızlığım gitmedi benden
Dışarıdayken hep yalnızlık tutar ellerimden
Kimselere sevdirmedi kalbimi
En hüzünlü şarkıda gelir yanıma
Mutluluğumu paylaşmaz benimle
Sadece üzüntülerimi ister o
Anıları diker gözüme
Dalıp giderim uzaklara
Gözlerimde görünür bana bazen
Dört duvar gibi sarar beni
Çıkacak kaçacak yer yoktur
Hep olumsuzlukları sürüyor önüme
Mutlu olunca surat yapıyor
Gülünce darılıyor bana
Arkadaşlarımla buluşunca
Kalbimi esir alıp çağıyor beni
Karanlıklarda gizleniyor
Saatin tik tak`larında konuşuyor.
Sabah kalktığımda karşılıyor beni
Kalabalığa kadar eşlik ediyor
Bazen kalabalıkta da bırakmıyor
Hiç sevemedim onu
Kalbimin pilini bitiriyor yavaş yavaş
Galiba sonsuzluğa götürecek beni.

“Ben tükendikçe artıyor yalnızlığım,
Yalnızlığım arttıkça ben tükeniyorum..”