Bazen yalnızlığımda bir çok şeyi özlerim
Özledikçe ağarım eski yaram tuzlarım
Yüreğimde bir ateş dindirmeye buzlarım
Faydasız olur işler yanarsamda ne çare
Babamı hatırlarım en çok yalnız kalandam
İçimi hüzün serer fikrim ona salandam
Hulkum yerine gelir bir an sevgi alandam
Bir hülya olsabile kanarsamda ne çare
Aşıktan arınsamda yine gösterir boşluk
Acılar başa vurar gözümde var sarhoşluk
Keyfi bulduğum yere gönülde ister hoşluk
Hayal olsa koşarım sanarsamda ne çare
Altı erkek kardeşiz birde beş bacım vardır
Anam cağız yaşlanmış babasız acım vardır
Yalnızım sultan değil ne başa tacım vardır
Babamı hergün her an anarsamda ne çare
Hayat bize gülmedi yine şükür Allah'a
Sakınırım korkudan düşmeyeyim günaha
İstemem şan şühreti benzersem padişaha
Menzile varmasam ki dönersemde ne çare
Yalınızlığı severim tek Rabbime mahsustur
Günahı sevmem haşa seveni ya Rab sustur
Bir Kuran'a taparım biz İslama desturdur
Namazımı kılmasam bunalsamda ne çare
Tek kalmamın sebebi hayat şatafatıdır
Kimisi gurur eden insan iltifatıdır
Yaşamanın anlamı tek ölüm sıfatıdır
Eğriler duzalmazlar önersemde ne çare
16.2.2025 - Erbil
Şemsettin Veli ErbilliKayıt Tarihi : 17.2.2025 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!