Etrafım karanlıkta,kimseyi görmüyorum
Gözlerimse açıkta,nasılsa kapatmışım
Sevdam içimde buruk,acımı vermiyorum
Penceremde süzülen yağmuru kapatmışım
Kaçırma gözlerini,umut ışığı sönük
Etrafını sarmışlar,sırtınsa bana dönük
Yüzünü görmüyorum,hayallerinse inik
Penceremde eriyen,karları eş sanmışım
Yaşadığım rüyadan,tek başıma uyandım
Umutlarım bitmeden,düşlerimde yanmışım
Çekilmez o acıyı,paylaşmayan hayındım
Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım
Yeşermeyen huzuru,solmayan umutları
Gökyüzünden silmişsin, kaybolan bulutları
Geçmişte senle dosttuk,özlettin konutları
Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım
Bu yalancı dünyada,iki yabancı gibi
Baş ucunda çaresiz,bekledim deli gibi
Bir hayaldi uyandın,uçan bir melek gibi
Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım
Bahattin Tonbul
2.2.2012
Kayıt Tarihi : 12.2.2012 07:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevdamı aşkımı yalnız kalması.........7+7
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!