Köşebaşında gariban ayakkabı boyacısı
Eve ekmek götürmektir hayatta tek amacı
Kıraathanede akıp gider yaşlı tartışması
Dillerinde dolanıp durur emekli maaşı
Şehrin kasvetinde kaybolur aşkın yalancısı
Zihmimden ayrılmaz coşkumun kaynağı
Bu aşkın yalancısı ufka doğru ilerliyor
Sanki bütün şarkılar bana çalıyor
Senle geçtiğimiz sokaklar gittikçe daralıyor
Ey Rabbim, bu binalar hürriyetimle cebelleşiyor!
Azizim çok yanlış bir çağda yaşıyoruz
Şehirlerde yaşlanıp aşık olmadan ölüyoruz
İnsanlarla caddelerde birer birer akıyoruz
Kalabalıklar içerisinde neden yalnız kalıyoruz?
Kayıt Tarihi : 8.5.2022 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talha Çukur](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/08/yalniz-kalan-kalabaliklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!