Yalnız Kalacak Şiiri - Ufuk Çoban

Bahardaki bir çiçeksin bugün, mevsimini bulmuş,
Yağmurlardan ıslanmış bir tohum gibi, karanlıkta kalmış,
Ek bulduğunu toprağın altına, sımsıcak yüreğinin karanlığına,
Belki bulursun birgün bir gülen yüz, o taze toprağının yanında.

Tomurcuk ol bugün, elinde tut yarının ilkbaharını,
Bırak bugünsüz geçmişe yargılarını, unut sararmış hasatları,
Bugünde bir dilek var tutmanı bekleyen gözyaşlarını
Ağlamak için durmak neye yarar ıslatmış bir kere yanakları.

Görmek zor mesafeleri, bilinmez az mı çok mu?
Bir sigara içimlik kadar ama o duman tutulmaz ki.
Dağların ardı alıp gidiyor elindeki kısacık zamanı,
Bir görmeye hasretin kilitleri bağlı değil mi?

Tutunacak bir dal var mı elinde, dokunsan kırılmayacak,
Bir ateşböceği var mı yüreğinde, hayat sözün kadar ufak,
Aynalara sığdır büyütemediğin hayalsiz ışıkları tek tek,
Zamanla büyür ama, elinden tutmazsan yalnız kalacak.

17/06/2005 09:40