Yalnız Kaderim Şiiri - Emre Öğüt

Kavgam var kaderle kanlı bıçaklı!
Oynadığım oyunların hepsi bir defter arasında saklı
Bize zulüm edenler nedense hep haklı
Hangi dosta güvendiysem beni yarı yolda sattı!
Kendimi kandıracak beyaz yalanlar buldum
Alıp hepsini aklımın bir köşesine koydum!
Midemin hepsini kırmızı şarapla doldurudum
Tek tek içimdeki çiçekleri soldurdum!
Sen ne yaptın önüne gelene vurdurdun!
Bu deli kalbe kendini unutturdun!
Kayboldum rüyalarda gecelerce ağladım
Yere düştüm yollarda durmadan sızladım!
Küstüm birkere hayata çok kırıldım.
Vurun beni yerlere param parça olmuşum zaten
Gün ağarmadan daha gözlere düştü matem
Kalp tutulmuş sana zaten sen ellerin olup gittin
Bırakın beni anılar bu çektiğim çile bitsin
Kim varsa beni seven hepsi duman olup gitsin!
Yaşadıklarımın bir telafsidir bu yazdıklarım
Geriye bak, kalan sadece bir kaç eski hatıralarım.

Susun! Susun! Konuşmayın kulaklarım sağır oldu
Aşkla yanan bu kalp artık nefretle doldu!
Kayboldu hayaller sarardı gitti resimler(Uff)
Yaşadıklarımız bir hatıra olarak kaldı gitti mazide kaldı sözler!
Düşündüklerimi yapsam kimbilir kaç kere intihar ederdim
Tam senin kokunu çekerken içime kesildi nefesim!
Gözyaşlarımın arasında en zor rollerimi yapıyorum
Kafam olmuş 1 milyon her gece odamda kafayı çekiyorum!
Bu hayat beni çok çabuk harcadı karşı koymayı başaramadım
Kestim kollarımı akan kanlara göz yaşlarımı bıraktım!
Beni benden daha çok üzecek biri yokmuş anladım!
Uzak bir yerde görülen yoksa umutlarım mı?
Tükenip biten bedenim artık bunları kaldırırmı?
Hayat zor bende kolay biriyim napabilirim?
Ama bir kaç kelimyle anlatılacak biri değilim!
Neyse artık sonbaharın eşiğindeyim
İlk baharı görmek nasip olmadı Tanrım neyleyim
Baharımda sonbahar olmadımı zaten,
En iyisi bende buralardan gideyim! !