Yalnız İstanbul Şiiri - Erkan Saltan

Herkesin işi sensin ondan senin iş’in yok,
Düşler senin üstüne ondan senin düş’ün yok,
Her halde yakıyorsun, görünen ateşin yok,
Sırrın kendinde saklı ondan senin eşin yok.

Herkesin gözü sende, herkes seni kıskanır,
Muhteşem duruşunla kainat seni tanır,
Güzelim diyen herkes seni görür utanır,
Güzellik başına dert, sen yalnızsın eşin yok.

Kah tevazu gösterir, kah kibirle boğarsın,
Geceler neler saklar, güne nazlı doğarsın,
Bir hüzün, bir mutluluk her an her şey yağarsın,
Bir başkadır ruh halin, belki ondan eşin yok.

Yaşını göstermeyen, emsalsiz nazlı kızsın,
Dönüp baksan geçmişe her dönem tek yıldızsın,
Kimseye bırakmadı tahtını bitmez hırsın,
Hep tek olmak istedin, belki ondan eşin yok.

Herkes birine aşık, herkesin sevdiği var,
Sevilmek güzel ama sevmekte bir o kadar,
Dünyanın en güzeli olsan yine dünya dar,
Bu yalnızlık kaderin, çünkü senin eşin yok.

Sen kiminle dertleşip içini dökeceksin,
Kim var senin emsalin kime ne diyeceksin,
Belki de bir arkadaş bir yar isteyeceksin,
Mümkün değil İstanbul yeryüzünde eşin yok.

(10.10.2013 - İstanbul)