Her yerde yalnızdır insan,
Oturur bir parkta tek başına,
İnsanların arasında da Yalnızdır insan,
Kalabalık bir yalnızlıktır insan…
İnsan kendi yarasına merhem arar,
Arar aşkı,bulamaz ömrü boyunca,
Yalnızlığın sebep olduğu yalanlar,
İnsanı boğar bir ömür boyunca…
Kederle doğarız biz insanlar,
Boynunuzdaki zincirdir yalanlar,
Aşk adına,sevgi adına bir hiçtir,
Söylenen O güzel,beyaz yalanlar…
Ah uyanıyor insan 18’inde,
Elinde kalem ve defterle uyanır insan,
Boş cebine Ay sonunda bakar,
Anca Anlar hayatı 28’inde.
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin Yalnızlaştığını anladığı insanın her daim yalnız olacağını anladığında yazdığı şiirdir Yalnız İnsan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!