Yalnız ?iir yazası geldi gönlümün.

Așka heveslenmeye kalmadı takat,
Yanmaktan bacası is tuttu gönlümün,
Vaktin emaneti șu aklım da sakat,
Ezilmekten yaması attı gönlümün.

Oldu derken hiç de yokmuș olacağı,
Bekler eșikte bir elinde nacağı,
Hangi hayal, hangi elin oyuncağı,
Aramaktan sorası bitti gönlümün.

Peșin peșin ister, sanki alacaklı,
Borç vermiș gibi bu kalbimi ve aklı,
Sırrı üryan değil; en gizlerde saklı,
Bir göz hücresini yas tuttu gönlümün.

Kederin iși çok bitirip de gitmez,
Koșsam ecel izimden yana çekilmez,
Yalvarsam boș; gelen giden olmaz,
İzbe bu yolları toz tuttu gönlümün.