Küçük evdeyim yine
Sen nerdesin kimbilir
Güneş çoktan battı oralar da
Hazar bu vakitler de sakindir
A y batımın da suları yükselir.
Kafa tutar sütunlara, köprüye
Heybetlendikçe çarpar taşlara başını.
Hazar'ın kıyısı'nda oturanlar da hep dertlidir,
Hiç konuşmazlar.....
Hazar'a ve batmakta olan güne bakarlar.
Ağlarlar........
İçlerin de Hazar'ınki gibi büyük dalgalar vardır.
Ama anlatamazlar.
Sessiz çığlıkları dalgalar da kaybolur.
Gün batımın da düşler kurarlar,
Güneş batınca Hazar tılsımını yitirir.
Hüzünler,acılar,sevgiler.....
Dalgalara takılıp kalır,
Yalnızlığı ile başbaşa kalmıştır hazar.
Ay'ın ışığı Hazar'ın yüzünü açar....
O koskoca Hazar....
Yalnızlığına ağlar.
aybala KAR
26.06.2002
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 12:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aybala Kar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/01/yalniz-hazar.jpg)
Yalnızlığı ile başbaşa kalmıştır hazar.
Ay'ın ışığı Hazar'ın yüzünü açar....
O koskoca Hazar....
Yalnızlığına ağlar. Kendime chok yakin bildigim Yureginizin kokusunu en chok veren shiirdi hemde.
Muhtashemdi, okudum, okudum ve bashima firlanma haraketi verdi bu shiir.
Hörmetle...
TÜM YORUMLAR (5)