Bir rüzgar fısıldıyor seni,kulağıma
Hangi dağ başında,bir çoban yıldızına arkadaş
Nasır tutmuş elleriyle,camları isten kararmış
Lambayı tutarken
Pejmürde barakasında,bir başına
Ağzında bir cıgara,dumanlara dalmış,gitmiş…
Ne eskilerden bir iz,ne gelecekten bir ümit
Yorgun hayatların sürüklediği
Çıplak ayaklarında
Geçmiş zaman anısına dalıp,malzemeleri düzeltirken
Köşede duran balık ağları takılıyor gözüne
Sanki hayatın örgüsü gibi,sökülüp yeniden yapılan
Hayatı hep böyle geçmişti zaten
Issız dağ başlarında, yalnızlık tutsağında…..
Aynadaki çizgilerle dolmuş yüzüne ve kırlaşmış saçlarına bakarak
Derinden iç çekerken
yorgun hayatların sürüklediği bir güne daha veda ediyor
ve..
Bir rüzgar fısıldıyor seni kulağıma…..
2014
Kayıt Tarihi : 13.4.2015 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!