yola koyuldu
erkenden gün doğarken
yanında taşır
nereye gitse yalnız
yolu yormazsa
yükü yorar çoğu kez
bir çift sözünden
düşense yine yalnız
birlikte olmak
el ele tutuşmak yok
yolcu yolunda
onun yolunda yalnız
umarsızlığı
kendini alır kaçar
yüz yüze kalır
kendi başına yalnız
boşluğu dolmaz
göğü yeri kaplamış
hançer saplamış
kalmış boşuna yalnız
kolay bırakmaz
yapışırsa yakana
onunla kalıp
onla gidersin yalnız
2704109denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 27.4.2010 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!