Yalniz geceler Şiiri - Fatos Kıyak 3

Ah o yalniz geceler
Ömürden ömür alan geceler
Karanlık bir odada başlarsın
kendine sorular sormaya
Cevapsız sorular neden? Niçin diye?
Sorarsın ya kendine
Hele birde havanda değilsen
irdelersin geçmişini
yüzüne,yüzüne vurursun yaşadıklarını.
Seni dinleyen dört duvar
Birde boş yatak,ıslanmaktan usanmamış nemli yastık vardır.
Onlar sana cevap veremezler ki
Öylesine çaresizce konuşursun
anlamsız,anlamsız kendi,kendine
İşte o geceler var ya o geceler
uykusuz geceler
Başını ellerinin arasına alıp
hayallere dalarsın ya
kimi ağlar kimide gülersin
İstemessin güneş batsın gece olsun diye
Yine aynı ızdırap başlayacaktır çünkü
Unutmaya çalışırsın bazı şeyleri
ama olmaz başaramassın ki
hatırlamanın kapısını açar
unutmaya çalışmak.
İsyan edersin niye doğdum? Niye sevdim? Niye acı çekiyorum
Bir sigara yakıp derin,derin içine çekersin
Sigarada teselli ararsın
oda çare olamaz sana
Kolay değildir unutmak
Çıkmaz sokaktasın kahrolursun
kalbine söz geçiremessin
Yaşamak istemessin
nasıl başaracağımı bilemiyorum
ama unutacağım seni unutacağım
Fatos kiyak