Yalnız Eşkiya Şiiri - İbrahim Nazım Ülker

Geceye Ay düşünce;
Ben dağlardayım,
Tüter yangınım hasretine,
Şimdi Ağrı dayım.

Sanki bir mavzer mermisi almışım,
Sanki Ay değil sen düşmüşsün yüreğime
Düşdüğünü anlamışsın;
Bütün yıldızlar varken sen yoksun gecede...

Oy karanlığım,
Oy zindanım,
Oy yangınım,
Oyy üstüme yağan karım...

Bir ayaz aldı üşüyorum Erciyes'te,
Hayalinle yalnızım...
Hep böyle olur seni düşününce,
İçimde cehennemden bir yangın,
Ve buz tutarım...

Bir kaya gibi Nemrut'ta;
Oturdu gözlerin yüreğime.
Olmuşum bir yalnız eşkiya,
Gözlerin görmekte...

Derdimi anlatmışım dağlara,
Kazımışım ismini Tanrı dağına;
Adım oldu yalnız eşkiya,
Kaybolmuşum senin sevdanda...

Oy karanlığım,
Oy zindanım,
Oy yangınım,
Oyy üstüme yağan karım...

Hasretinin odu içimde tüter,
Yüzünü görmekmek ölümden beter.
Sen düşünce dağlarda üstüme düşer...

Dağlardayım yalnızım sevdanla,
Adım sevdanla yalnız eşkiya...