Nefes bitti,ses gitti elimizden
Eşe dosta sormadık
İflas eden kalbimizden
Sevda çekip terk edince
Bulmadık hasretinden
Kayboluşu beni yaktı
İçten içe dolaşırken
Günden güne cana aktı
Damarımda karışırken
Sevdiğim kız gece baktı
Gün ışığı katışırken
Eşe dosta söyleyemem
Rüyaların kaybolurken
Uzakları hiç göremem
Nefes alıp solur iken
Acıları dindiremem
Kalbe batmış yalnız diken
Bahattin Tonbul
5.7.2010
Kayıt Tarihi : 12.7.2010 01:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgiliye sölenen gönül sesi...........................
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/12/yalniz-diken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!