Akşam olup el ayak çekilirken, yavaş yavaş sokaklardan,
Yalnızlığım beni izler karşı kaldırımdan
Bir hüzün çöker üstüme nedendir bilmem
Olanları bir sır gibi saklarım, kimseye söyleyemem.
Bizimki emin olunca sokağın boşaldığından,
Bir kuş gibi süzülüp girer odama, açık duran penceremden
Kendi evi gibi çevreyi bir kolaçan eder.
Çay demlemek için mutfağa giderim
Oralı olmaz, yüzü kızarmaz peşimden gelir
Şaklabanlıklar yapar beni güldürmek için
Lakin ne yapsa nafile, benim gibi o da bilir.
Hemen her gece biz böyleyiz,
Yalnızlığımla ikimiz, sohbet eder dertleşiriz
Güneşin ilk ışıkları vurunca pencereme,
Şöyle bir bakarım nereye gitti diye.
O çoktan gitmiştir, veda bile etmeden,
Kimbilir şimdi nerededir.
Ben bir tek şey bilirim,
Oda hiç bir şey bilmediğim
Herkes duysun, yalnız değilim
Sizler de dostlar
Sizler de yalnız değilsiniz.
Yetmiş üç milyon, biz hepimiz kardeşiz
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve şiir tadıyla…ANT+10
kutlarım
kaleminizin boyası
sizin ilhamınız
hiç eksik olmasın
'Hepimiz kardeş değiliz' Kim uyruyor bunları?
Oda hiç bir şey bilmediğim
Herkes duysun, yalnız değilim
Sizler de dostlar
Sizler de yalnız değilsiniz.
Yetmiş üç milyon, biz hepimiz kardeşiz
Yıllardır bu şarkıyı söylüyoruz, bu filmi seyrediyoruz. Sn Uysal. Ne yazık filmi bir türlü mutlu sona erdiremedik tüm gayretlerimize rağmen. Ne acı. Dost mesajlar içeren değerli şiirinizi ve güzel yüreğinizi kutluyorum. Esenlikle...
TÜM YORUMLAR (19)