Son bahar gülleri gibi solgun ve ıslak gözlerle,
Bakardım mavi göklere,
Sonra durup, durup tekrarlardım
Çıkıp gitsem şu yalnızlıktan.
Hiç kimse bilmemeli yerimi,
Çünkü hiç bilmediler değerimi.
Bütün sadakatimle severdim,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;