1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Hayat bir kelepçeye ibret olan bir cesura
Kurşun dökecekmiş bu iyi düşün iki damla
Yaşa parayla vermezlerse üzülmeye ne gerekir
Beni bu hayata değiştirecek hiç kimse olmadı.
Bu dayılık ne gayret sen aşk dersin ve bambaşka şeyler vardır,
Gülümsedikçe acı çekeceksin zaman geçtikçe lakin gene kopup yine eski mahkumlar gibi kaderinle yüzleşeceksin.
Ben hiç kimseye benzemezdim ne emir kulu ne de vezir parmağını sıkacak kadar cesur olamadım. Bizim tek ümidimiz dua ettikçe sevda mızdan ayrılmamak...
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!