Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Yalnız olmaya yalnız değiliz de,'yalnızlıklar içerisinde' yüz yıllardır sürükleniyoruz!Biter mi dersiniz bu yalnızlık?Sanır mısınız ki,kalabalıklar 'yalnızlığı' alıp götürür,tersine yalnızlığı iyice pekiştirir;kaya gibi,taş gibi,ağırküre gibi...Saygı ve sevgilerimle dostlar...(MŞ).
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak.
İşte Anadolu'mun şairi, işte benim şairim. Güllük, gülistanlık değil hep Anadolu'm. Sadece çiçekleri açan, kuşları cıvıldayan, suları şırıldayan bir yer, bir yurt değil. Sadece halay çekilmiyor Anadolu'mda. Kat kat katmerlenmiş dertleri de var çekilen.
Kutluyorum seçici kurulu, saygıyla anıyorum değerli ozanımızı.
tabi ki şairler birbirinden etkilenmiştir...
çünkü aynı yatakta
aydınlığa berrak ve duru bir su gibi akmışlardır..
ama ahmed arif tarzı dili ve yüreği farklı bir şairdir...
bir anadolu gibi hep var olacaksın...
bin yürekle...
Anadolunun; bozkırının, yalçın dağlarının, Sessiz kuytularının kükremiş halidir Ahmet ARIF. Ve Anadoluca yaşıyacaktır Selefleri Pir SULTAN lar, Şeyh BEDREDDİN ler gibi.
terketmeyecek sevdan bizi,
ahmed arif ve asla...
ey şair..seni sevgiyle saygıyla anıyorum...bize bıraktığın şiirler adına
sevdasıdır anadolu ya insanı onun içinde anadoluyu insanın içinde büyütmüş. dörtduvar bin sevdaya bürünmüş.
yiğitlik, kahpelik, hasret, gülüş, yoksulluk yoksunluk hepsi ama hepsi yüreğimize onun dizeleriyle resmolmuş.
Ahmed Arif Türkçenin en büyük şairidir. Acaba daha iyisi gelicekmi? Onu kıskanıyorum elimde değil? Ne mutlu ona. En büyük yiğitlik şiiri bence.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta