Yalnız Değilim Şiiri - Rıza Yıldız

yalnız değilim
bir müzik var kulağımda
bir orgun sesinden yayılan ilahi
kilise duvarlarına işleyen dua
veya rast makamında ezan - öğle vakti
gök maviliğinde ruhum
kuşlarım pek havada
kümülüs bulutlar dağlar ardı
gözlerim ufuklarıma takılı
sonbaharımın öğle üstü zamanı
bitmezinde sen
Kim demiş ki yalnızım

yalnız değilim
oturduğun sokağa sapmış ayaklarım
seni bulurum bitiminde
bir gülün yeşerdiği yerde
gülüşün sinmiştir yeşil yaprağına
umut bu / serçe boku
düşer mi düşer yüreğime
kim demiş ki yalnızım

yalnız değilim
yüreğimde sen irice açmışken
bu geceler uyunur
bu hava solunur
gamzen yüklü güller dirilir
koklanır ta ciğerinden kırmızının
sen kokulu olunca gelinciğin
göz yaşı da dökülür/hasretinde
kim demiş ki yalnızım

yalnız değilim
şu gelen nisan bulutları
yaşmur yağacak ya
toprak kokacak
tenin ve terin gibi bereketli
gül kokacak nemli ruhun
ve sevincim yüreğimde oluşun
aradığım bahar bu
kim demiş ki yalnızım

Rıza YILDIZ
18/04/2011