Ömrümün kandili yanarken yavaş yavaş
sevgi yorganına sıkıca sarıldım.
Birbir giderken benden sevdiklerim
ruhumda bıraktıkları izlere tutundum,
sebebim oldular yaşamaya
sabrım oldular hayatın zorluğunda.
Asla yalnız değilim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sevgili dost,
Yüreğine salık,
Şiirllerinizi okudum okuma fırsatını buldum oldukça etkileyici.
Kutluyorum.
Kalemin hiç susmasın diyorum.
Dostça kalın...
Sevgi ve saygılarmla....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta