Yalnızım
Yanlış duymadınız, yalan da söylemiyorum
Bunca insanlar içinde tek başımayım.
İnsanlar mı bozulmuş?
Bozuklar mı bana denk geliyor?
Kime güvenip de sırtımı dayasam
Sırtım hep yere geliyor
İnsanlardan kaçsam bir türlü, kaçmasam bir türlü
Kaçarsam sanki herkes beni izliyormuş gibi
Onlara yaklaşsam, onlarla kaynaşmak istesem
Beni yalnız bırakan bir kalp var ki karşımda “taş” gibi
Yalnızım
Siz de öyle misiniz bilmiyorum
Şunu öğrenmek istiyorum sizden sadece
Yalnızlığımın sebebi benim insanlardan kaçışım mı?
Onların beni kabullenmeyişi mi?
Onlardan kaçmasam birlikte olsam da
Yine de yalnızım
Yaşayışları, düşünüşleri, anlayışları farklı onların
Ortak noktamız onlar da insan ben de insanım
Yalnızım
Yanlış duymadınız, yalan da söylemiyorum
Bunca insanlar içinde tek başımayım
Beni bir kalabalık içinde görürseniz
Biliniz ki ben yalnızım
Ama bir başıma görürseniz beni
Dağda, kırda, bayırda
Ben kendimle beraberim
Ben düşüncemle, aklımla, fikrimle beraberim
Yalnız değilim.
İRFAN GİŞİ
18.05.2003
GÖKSUN/KAHRAMANMARAŞ
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Gişi](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/25/yalniz-degilim-23.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)