yüzünde yılların yorgun çatlakları,
elleri nasırdan hissizleşmiş,
saçları çekitiği dertlerden ağarmakta hala..
kolay mı bunca yıl düşünülmüşlüklerin ağırlığı?
duvarda asılı duran çerçevedeydi gözü,
kendisine sertçe bakan hayat arkadaşından başka kimi kalmıştı?
“bak” dedi “efendi bak senden başka neyim kaldı? ”
bunu derken bile takati yoktu;
yıllara yenilmişliğin hüznü gözlerinin ta içinde..
iyiki de kocası hala yanında
yoksa kime anlatacaktı sıkıntılarını
nasıl da dinliyor kendisini baksana.
“hiç bir şeye itiraz da etmiyorsun artık efendi,
sen de yoruldun artık değil mi? ”
Kayıt Tarihi : 25.5.2011 10:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Raziye Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/25/yalniz-degildi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!