Anne önce babam şimdide beni sen terk edip gidiyorsun öylemi?
Daha onbir yaşında ne yapacağını bilmeyen göz yaşını silemeyen
Ne yer ne icer ne giyer demeden öylece sessizce beni bıraktın gittin
Bir aşk üçkeninde beni harcadınız daha on birinde
İkinci evliliğinde mutlumusun bi fazla bendim ondanda kurtuldun.
Şimdi ben anne baba derken çöp kutularına anne derken çöplere sarılıyorum
Uzun saplı iki tekerli arabamla gece gündüz çalışıyorum karton topluyorum.
Bir kaç arkadaşım oldu mutlulugu huzuru birlikte bulmaya çalışıyoruz.
Hepsinin kaderi akibeti geleceği benden ne fazla ne eksik sanki aynı çizgi
Benim çocugum olursa sizin gibi yapmayacagım.
İki beli kırık laf yüzünden vahşi hayvanlar ortasına çocuğumu bırakmayacağım
Sağ kolu babası sol kolu anası olacağım.
Ne kadar zayıfmışsınız ne kadar cılızmışsınız beni neden bırakmışsınız
Torununuz dedem anaannem nerede diye sorarsa bana
Yıllar önce kara toprak denen yere gömdüm kara bağrıma
10 08 2017 saat 09 00 ADEM EKEN
Kayıt Tarihi : 10.8.2017 09:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çöp toplayan bir çocuğun acıklı hikayesi

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!