Ulu çınar ne iyi perdelemiş güneşi
üstünde kuşlar cıvıl cıvıl gölgesi derin,
beğenisi dallarda çiçek açmış,
yeşilliğe gönül verenlerin.
Kabuğuna aşklar adlar kazınmış,
ağaç almış yara,acaba ne oldu aşka?
belki de boğuldu yalanında bir samimiyetsizin.
Bu gövde kim bilir nelere tanıklık eder,,
bir anı bırakmıştır burada gelip geçenler.
Ulu dostum kısa olur sefalar
yaz yolcu,
ben yolcu,başladı yine sancılar;
yaklaşıyor güz- can çınarım,
kuşlar,yapraklar dallarını terk edecek
gölgende onlarla gidecek...
O halde,
bu kış da bulunacak mı seni koruyan
Eli baltalı insanlardan?
Benim de güvencem yok
Sağım solumda dolaşıyor
Azrail denen can alan!
Gelecek yaz yine ben gelir
/ikimiz de kalırsak dimdik ayakta/
kucaklaşırsak çok mutlu olurum;
sen yine süslen yeşille baştanbaşa,
benden getirmek güzelliğine yeni yorum...
2008
Şükrü EsenKayıt Tarihi : 10.2.2009 21:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ve takdirlerimle
TÜM YORUMLAR (2)