Beş aşağı beş yukarı,
Anlamak gerek sayıları.
Yüreğim yangın dağları,
Atamam içimden mazlumları...
Yedi milyonu aşan sayıları,
Dağlar can damarımı,
Unuturum canı cananı,
Yakar cayırından bağrımı,
Yurdumun engelli çocukları...
Daha da yürekler acısı,
Sekiz yüz bin ile üç milyon arası,
Korunmaya muhtaç olanları,
Hele de çaresiz ana babaları,
Bir başka yoklar sinemi acıları...
Bilinmeyenleri ne yapmalı?
Kayıtsızları nasıl bulmalı?
Duvarlara sinmiştir kokuları,
Kavrulan yüreklerinin acıları...
Komşudan başlayıp kucak açmalı,
Topluma tek tek kazandırmalı,
Kefenin cebi yok anlamalı,
Tek yürek işe başlamalı.
Yalnız çiçekler unutulmamalı!
Şükran GünayKayıt Tarihi : 29.11.2003 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir öğrencime tavsiye ettim şiirinizi, harıl harıl engelliler için şiir arıyordu, öğretmeni istemiş, yazmaya çalıştım sizinki kadar güzey olmadı, bende verdim adresi ,
ve şimdi şiiriniz 'o' okulun en güzel köşesinde...
yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (21)