Hüznün düştüğü yerde soluklanır çiçekler
Bitkin dallarıyla izler yeryüzünü
Bir yağmur damlası kurulsa dibine
Dallarından göceklerine kadar tadar yalnızlığı
Bu diyar çim görmemiş bir yaşamla kundaklı
Sarkık öfkesinde yeraltındaki kökler
En ince damarlarından çorak topraklara
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta