Dağ başında kalan bir sen değilsin,
Ben yalnız bir adam,sen yalnız çiçek,
Önünde rüzgarlar, yağmur eğilsin
Değil mi ki, bir gün ömür bitecek?
Önemli değil ki, ömürde biter
Dünya kanunu bu, nasıl güç yeter
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta