Yalnız Çiçek Ve Yalnız Adam

Dağ başında kalan bir sen değilsin,
Ben yalnız bir adam,sen yalnız çiçek,
Önünde rüzgarlar, yağmur eğilsin
Değil mi ki, bir gün ömür bitecek?

Önemli değil ki, ömürde biter
Dünya kanunu bu, nasıl güç yeter
Gönül, rengin kokun bitmesin ister
Ömrün yanında aşkımız bitecek.

Çaresi yok düşünme kara kara,
Derindedir ta ezelden bu yara
Al bir nefes, sal kendini rüzgara
Aşk ve ömür onurluca bitecek.

Seviyorsan niye ki bu düşünce,
Ölse bile şanı kalır geride
Başkası da yakışmaz ki yiğide
Böylesi aşk yıllarca söylenecek.