Yalnız çakıl taşları Şiiri - Akif Tütüncü

Kumlar dokundukça yaralı yüreğimize
Beton içimizde ayrık otu

Ayrışmalar
Görselliğin sarhoşluğunda
Penceresini açmış darağacı

Dokunması yasaktır insanların birbirine
Kum denizinde
Bir çakıl taşı yalnızlığı

Şehrin ezberini bozar her açılan sayfa
İmgeleri kaldırımlar nehri

Ay kiraz dudaklı
Mıhlamış sırtına kızılımsı hikâyeleri

Sandığımda özgürlüğe hasret beyaz güvercin
Mektupları gelir kurşunların
Kuru bir sestir beton binalar
Ben köyümün şahmeran deresini özlerim.

Sevgi çilek ağlayışında
Yangını ıssızlıktan kaçkın
Rivayettir ki eksik adam
Baykuş bakışlı

Koridorun sonu çiçek bahçesi
Çağlar kınalı derelerim

Açılan her pencere betona gömü
Yalnız çakıl taşları birikintisidir şehirler