Sen; okyanus gözlü sevdiğim!
Uğruna hep, içli mısraların
Eskiyen şarkılarını söylediğim
Bir yolculuktu düşlemek seni
Teninin kızıla çalan dalları,
Sarardı tan vaktinde güzleri
Ve bir tek sana yakışırdı
Avuçlarının hisli hıçkırıklarında
Tiz seslerin yorulur, susardı
Kapılırken hasretin aşkıma
Gülüşlerin ağlardı da öperdim onları
Sen; okyanus gözlü sevdiğim!
Gel, inadın anlamı kalmadı artık
Martıları bile uçurmuyor göklerim
Ah, birbirimizi yalnız biz anladık
Kayıt Tarihi : 2.1.2025 18:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!