Yalnız Biri Şiiri - İbrahim Çınar

Kimsesiz bir maviyim gökyüzünde
Ne kuşların
Ne bulutların
Fark ettiği

Ben hep dertlerimi sevmişim
Kendimi bildim bileli
Başka duygular yabancıdır kalbime
Ne zaman bir çiçek koklasam
Dalında taze
Soldurmuştur hep o gül yüzümü

En iyi dostlarım olmuş
Kapımda yatıp kalkan hayallerim
Ve gözlerimin altında ki
Mor halkalar

Ömür denen kızıl bahçede
Bir tek umut çiçeği mi
Bana yadigar
Onu da ıslatamadı gitti
Mutluluk denen yağmurlar

Kar gibi yağarken uykularıma
Beyaz düşlerim
Karanlığın perdesi çekilir
Hep üstüme
Aslında üşüyen tenim değil yüreğim
İçimde ki yalnızlığım