Ben dağlarda gezen yalnız bir çobanım
Kaval'ımla şarkı, türküler söylerim
Koyunlar ve yeşil kırlar,dert ortağım
Ümitlerim,keder,neşemi bulurum
Ben evimde,yalnız yazan bir ozanım
Elimdeki kağıt, kalem hep yazarım
Umutlarım hala dilime geliyor
Hayallerim rüyam,dizeme geliyor
Çoban olsam,ozan olsam hep yalnızım
Yaralarım,sancım dinmiyor hiç sızım
Bu hayatı kimler yaşar, ben bilemem
Hayatımdan memnun muyum, hiç diyemem.
(AĞUSTOS.2012)
Kayıt Tarihi : 3.6.2013 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uydurucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/03/yalniz-bir-ozanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!