Dalmışım bir aşk-ı deryaya
Aşığım gözüm bir tek döner semaya
Her özlediğimde seni görmekiçin bakarım gökteki aya
Seni benden ettiler ya, Ne diyeyim şu yalan dünyaya
Ne toprak avutur artık beni
Nede yokluğunda dökülen göz yaşlarım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?