Yalniz bir kadin Şiiri - Zeki Kengel

Bir bahar mevsimi yoluma cikti
Yasli gözleriyle yüzüme bakti
Kiymet verdiklerim dünyami yikti
Diye feryat eder yalniz bir kadin

Tutdugu dallari kalmis elinde
Kederi sitemi hepsi dilinde
Kim dayanir olsa benim yerimde
Diye feryat eder yalniz bir kadin

Bütün duygulari tükenmis bitmis
Yasam dedikleri canina yetmis
Cok sevip saydigi yaride gitmis
Kirilmis gururu yalniz bir kadin

Yinede dünyaya küsmemis daha
Girsede arada birde günaha
Sükredip tevbekär olup ALLAH,a
Dönecegim diyor yalniz bir kadin

Sevilen bilmezse kiymetim benim
Olmasa dünyada birtek sevenim
Sürüklüyor mecule beni bedenim
Diye feryat eder yalniz bir kadin

Sivasliyim doldu yine gözlerim
Anlayana nasihat bak sözlerim
Dermani kalmadi yorgun dizlerim
Tasimiyor diyor yalniz bir kadin

München.10.10.2006