Bu terk edilmiş evde artık tek başıma yaşıyorum.
Sana ait fotoğraflar hâlâ duvarda asılı duruyor, sadece bir tanesinin geçen gün çivisi söküldü; onu da yatağımın başucuna koydum...
Gece yatmadan önce üç kez bakıp öyle dalıyorum uyuyamadığım uykuya.
Senin yokluğunda gecelerimi gündüzümde kaybediyorum.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta