Bu terk edilmiş evde artık tek başıma yaşıyorum.
Sana ait fotoğraflar hâlâ duvarda asılı duruyor, sadece bir tanesinin geçen gün çivisi söküldü; onu da yatağımın başucuna koydum...
Gece yatmadan önce üç kez bakıp öyle dalıyorum uyuyamadığım uykuya.
Senin yokluğunda gecelerimi gündüzümde kaybediyorum.
Artık çay içmeyi bıraktım kitap okurken ; yalnız bardağa biraz sen ve bir o kadar da özlem koyup mutsuzlukla karıştırarak içiyorum, tadı hiç haz verici değil tavsiye etmem...
Kayıt Tarihi : 5.3.2021 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/05/yalniz-bir-adamin-nagmeleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!