Yalnız Bir Adam Şiiri - Tarkan Kosif

Kokusunu uzaktan alır
Bakınca derin görür
Dünya nimeti sadece karın doyurur
Ruhu aç yalnız bir adam.

Seçmedi seçilmedi
Namı hiç bilinmedi
Sevabıyla günahıyla bir yol eyledi
Ruhu aç yalnız bir adam.

Fikri keskin fakat kalbi bir süzüş
Söz konusu Hak olunca vakarlı duruş
Ağlasa da gözükmez göz yaşı kurumuş
Ruhu aç yalnız bir adam.

Bazen çocuksu bir gülüş
Güneşin yerini tutar mı hiç gümüş
Sevgiyi toprağa derin bir gömüş
Ruhu aç yalnız bir adam.

Sisli bir perdenin arkasında
Doğan güneşi bekler karanlığın tam ortasında
Ve kalabalıklar arasında
Ruhu aç yalnız bir adam.

TAİF