Yalnız Ben Şiiri - Dilek Akgün

Köyde bir öğretmenim tek başıma
Camdan dışarı bakarım sessizce
Sıra sıra dağlar, kimi yeşilliklerle dolu
Kimiyse çıplak, topraksız öksüz gibi

Ovalar yeşillikler içinde öyle güzel ki
Tarlalarda otlayan hayvanlar mutlu
Bir buzağı gelir annesinin yanına emmek için
Yanlarında bekçi köpekleri huzurlular

Sonra kendimi düşünürüm yapayalnız
Sessizce etrafa bakmakla yetinirim
Dağlar yeşillikleriyle mutlu huzurlu
Çocuklar şen şakrak oynuyorlar

Bir den bir zil sesi ile uyanırsın
Okul bitmiş gitme zamanı
Her kez neşeyle evine koşarken
Sen yine yalnız tek başına umutsuzca gidersin

Yollar bitmek bilmez
Sanki gitmek istemezsin gibi uzar
Ama her yolun sonu vardır biten
İstesen de istemesen de varılsın oraya

21-11-2012
saat.13:00