Denizlerin beni dolgun dalgalarla boğması gibiydi yalnızlık
Sürüklediği gibi liman kıyılarına vurmasıydı
Canımı yakması gibiydi beni
Bizsiz acımasızca insanların üzerine
Parça parça sıçratmasıydı yalnızlık
Sessizliğimi koruyordum dört duvar aralarında
Konuşamadıklarım vardı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta