Yalnız bedevi Şiiri - Enes Ateş

Tozlu yüreklerin umut öksürdüğü bir dünya
Âlem kendi içinde kızıl kıyamet
Gerçekte asıl yok, icraat: rüya
Neredeyse baş tâcıdır ihanet

Gam ve keder yüklü kervanlarımda
Yalnız sana doğru uzar yollarım
Serâbınla güzîde bir göl çölün ortalarında
Sen varsın orda diye, kendimi oyalarım

Gaflet şerha şerha donandı şimdi
Örümcek ağ ördü çelikten, hayatıma
Ensemde haşeratlar gezindi
Mazeret bulmalıyım maruzatıma

Çocuklar neşeli, büyükler ölgün
Bir bölücü edâsı şahikâlarda
Seni ya'dedermiş gibi bütün gün
Dolanıp dururum helezonlarda

Efsunlu gözlerin gelir aklıma
Şehlâ ve mütevazi bir kahverengi
Bir yorgunluktur düşer ayaklarıma
Hatırlatıverir kötü ahengi

Hatıra kanlı bir urgan boynumda
Göğsümde yara gülleri filiz
Yılan hiç beslemedin koynumda
Hiç uçurtma uçurtmadım gökten habersiz...