Kararan gecemi aydınlatmaz oldu gözyaşlarım. için için sevdiğim papatyalar solmuştu umut ilkbaharlarımda. Cümle alem beyhude şeylerle harcarlarken hayat denen bu hediyeyi, ben senin ufkunda batan güneşi özler oldum ey zülfüne yandığım mübarek sevgili. Dar ağacına asıldı gözümün feri. yalnız başına ölüp gitti ufuksuz umutlarım yalnız başına...........
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta