gecenin alacasına sığındım yine
düşlerimde bir garip sevda bir garip hüzün
ve bir kaç damla göz yaşı
yanağımda antik bir levha gibi duran yüzün
bütün kurşunlarımı kusuyorum sabaha
sonra güneş doğuyor uzaklarda
uzaklar beni bekleye dursun
vuslata çok zaman var daha...
bütün kalabalığıyla dalgın bir şehirim artık
ruhuma ilk neşteri kendim vuruyorum
acı yok, ses yok, kan yok
gerisi acı bir sessizlik derin bir uçurum
ne zaman bir aşk eskizi düşünsem
bir kuş havalanır içimden maviliğe
mavilik ki gidilmemiş bir şehir kadar güzel
ve gözlerin düşer önce gitmek istediğim her şehre..
Kayıt Tarihi : 17.11.2006 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)