Yalnız Asker Şiiri - Serkan Erkan

Yalnızlığın sessizliğinde ilk günlerim.
Yüreğimin ayrı atışı bir gerçek,
Özlemin zirvesinde geçirdiğim gecelerim,
Umarım bu sıla bir gün bitecek.

Arkama baktığımda bıraktığım günlere,
Lanet edeceğim belki hep,
Belki de hatıralar canlanacak gözlerimde,
En acı günlerimde gülmüştük diyeceğim hep.

En çok canımı acıtan şu yaban ellerde,
İnsan değerinin yittiğidir herhalde.
Hor görülmenin ve küfrün pençesinde,
Sözde peygamber ocağı derler birde.

Zaman hızla akarken ve dakikalar geçerken,
Biran durur zaman mefhumu,
Saniyelerle boğuşursun adeta beklerken.
Birde yağarsa hasret yağmuru!

Ve vurursa bedenine döver gibi,
Süzülür pınarlarından inci, inci gözyaşların.
Haykırırsın gökyüzüne isyan eder gibi,
Sesini duyan olmaz karanlık gecelerde…